Uczciliśmy ich pamięć
Prezydent Miasta Roman Wojcieszek wraz za swoimi zastępcami: Grzegorzem Małkusem i Stanisławem Grzesiakiem oraz przewodniczącym RM Andrzejem Dąbrowskim, sekretarzem Janem Jańcem i Komendantem SM Ryszardem Radomskim uczcili obie rocznice składając wiązanki kwiatów i zapalając znicze. Na tych skromnych uroczystościach zaszczycił nas swoją obecnością Ludomir Jewasiński, m.in. obrońca Tobruku. Jest on kawalerem Orderu Polonia Restituta, Złotego Krzyża Zasługi, a także brytyjskich medali - Gwiazdy Afryki, Gwiazdy Europy i Gwiazdy Italii oraz orderów zwycięstwa. Jest jedynym żyjącym karpatczykiem w regionie.
Przypomnijmy.
Władysław Eugeniusz Sikorski urodził się 20 maja 1881 w Tuszowie Narodowym - polski wojskowy i polityk, generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych i premier Rządu na Uchodźstwie podczas II wojny światowej. Przed I wojną światową był jednym ze współzałożycieli i członków kilku nielegalnych polskich organizacji niepodległościowych. Walczył w Legionach Polskich w trakcie I wojny światowej, potem w nowo utworzonej armii polskiej podczas wojny polsko-bolszewickiej (1919-1921). Odegrał w niej znaczącą rolę, zwłaszcza podczas bitwy warszawskiej w 1920. W pierwszych latach II Rzeczypospolitej Sikorski pełnił najważniejsze funkcje rządowe, włączając w to stanowisko premiera (1922-1923) i ministra spraw wojskowych (1923-1924). Wkrótce potem jednak, po przewrocie majowym Józefa Piłsudskiego w 1926 został odsunięty od pełnienia eksponowanych stanowisk. Pozostawał w opozycji do rządów sanacji. W tym czasie napisał kilka książek dotyczących sztuki wojennej i stosunków międzynarodowych państwa polskiego. W trakcie II wojny światowej został premierem rządu RP na uchodźstwie, Naczelnym Wodzem Polskich Sił Zbrojnych i niestrudzonym adwokatem sprawy polskiej na europejskiej i światowej scenie dyplomatycznej. Był zwolennikiem ponownego nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a ZSRR, które zostały zerwane po wspólnej z Niemcami inwazji Związku Radzieckiego na Polskę w 1939. Jednak w kwietniu 1943 Józef Stalin zerwał stosunki dyplomatyczne z polskim rządem na uchodźstwie. Zostało to spowodowane przez żądanie Sikorskiego, aby Międzynarodowy Czerwony Krzyż zbadał sprawę zbrodni katyńskiej.
Generał Władysław Sikorski zginął w katastrofie lotnicznej w Gibraltarze 4 lipca 1943r. Do dziś śmierć genrała owiana jest tajemnicą. Według oficjalnych ustaleń, katastrofa nastąpiła z przyczyn technicznych, lecz część okoliczności zdarzenia pozostaje niewyjaśniona, co sprawia, że pojawiło się kilka niepotwierdzonych teorii dotyczących rzekomego celowego spowodowania śmierci Sikorskiego. Zwłoki generała zostały przetransportowane 10 lipca 1943 do Plymouth w Anglii na pokładzie niszczyciela ORP ORKAN, a po uroczystościach pogrzebowych w Londynie Sikorski został pochowany na cmentarzu lotników polskich w Nevark koło Nottingham. Po ekshumacji w 1993 jego szczątki przewieziono do Warszawy, a następnie 17 września 1993 złożono je w krypcie na Wawelu.
Natomiast burmistrz Franciszek Tatkowski i wiceburmistrz Skarżyska-Kamiennej Marian Maciejewski zostali rostrzelani na Firleju przez hitlerowców 4 lipca 1940 r. W ubiegłym roku 5 lipca 2010 roku w związku z 70. rocznicą rozstrzelania na Firleju została odsłonięta pamiątkowa tablica upamiętniająca pomordowanych przy Urzędzie Miasta. W tym roku obchodziliśmy 71. rocznicę. Pamięć o nich nigdy nie zaginie.